کمتر از چند هفته پیش بود که بازی Call of Duty: Modern Warfare عرضه شد و عموماً تحسین منتقدان را به همراه داشت. نکته مهمی که باید درباره بازی بدانید اینست که داستان Call of Duty Modern Warfare جدید هیچ ارتباطی به سه‌گانه قبلی ندارد و بیشتر نقش ریبوت را برای آنها ایفا می‌کند.
البته که سازنده بازی همان استودیوی Infinity Ward است و یکبار دیگر هم شاهد بازگشت کاپیتان پرایس هستیم. غیر از این ارتباط چندانی میان داستان Call of Duty Modern Warfare و عناوین قبلی وجود نداشته و می‌توانید با خیال راحت به سراغ مفرح‌ترین کال آو دیوتی چند سال اخیر بروید.
اما اگر هنوز فرصتی برای تجربه بازی نداشته‌اید یا بخش‌هایی از آن را بازی کرده‌اید و مطمئن نیستید که به درستی متوجه اتفاقات شده باشید، با روایت کامل داستان Call of Duty Modern Warfare همراه ویجیاتو باشید.
بیشتر بخوانید:
مه جنگ (Fog of War)
در یک میان‌پرده، ویدیویی از عمر سلیمان ملقب به «گرگ – Wolf» را می‌بینیم که در حال تبلیغ برای گروه تروریستی القتاله است و فرد به ظاهر شروری آن را روی موبایلش در پشت یک ون تماشا می‌کند. افراد حاضر در ون نگران می‌شوند و سیگار دست به دست می‌کنند، یکی دیگر هم پای خود را با نگرانی به زمین می‌کوبد. در ون باز می‌شود و دوربین یک بمب‌گذار انتحاری را نشان می‌دهد که در میانه خیابان پیکدیلی سرکس لندن پیاده شده و آماده انفجار است. درحالی که غیرنظامی‌ها وحشت‌زده شده‌اند، کات‌سین پایان می‌یابد.
ماموریت در شهر خیالی وردانسک آغاز می‌شود، ۲۴ ساعت قبل از حمله تروریستی لندن. دو بالگرد UH-60 Blackhawk بر فراز وردانسک دیده می‌شوند و الکس، مامور C.I.A در رادیو به کلنل نوریس از سپاه تفنگداران دریایی آمریکا می‌گوید که در حال نزدیک شدن به محل فرود هستند. نوریس به الکس و دیگر ماموران اجازه درگیری می‌دهد. در همین حال کیت لَزوِل، مدیر عملیات سیا وارد چادر شده و خبر از وجود یک مشکل می‌دهد. نوریس می‌گوید عملیات از همین حالا شروع شده و لزول در رادیو به الکس اطلاع می‌دهد ژنرال رومان بارکوف از روسیه مقادیری گاز کلرین را دپو کرده و مزدورهایش قرار است امشب این مواد شیمیایی را به ارزیکستان انتقال دهند. او خاطر نشان می‌کند که الکس و سایر ماموران اجازه درگیری دارند، اما مبارزه مستقیم با ارتش روسیه ممنوع است. الکس حالا وظیفه دارد که انبار گاز و کامیون‌های بارکوف را شناسایی کرده و از منطقه خارجشان کند.
الکس و هم‌قطارانش از بالگرد پیاده می‌شوند، از میان جنگل به سمت انبار بارکوف می‌روند و دو مزدور را از سر راه برمی‌دارند. در نهایت چشمشان به انبار می‌افتد و الکس از پشتیبانی هوایی می‌خواهد که تا تاییدیه نهایی منتظر بماند. برای گرای دقیق‌تر، الکس دوربین خود را در می‌آورد و به خواسته «گروهبان هُیت» اطمینان حاصل می‌کند که ارتش روسیه در محل نباشد. مشخص می‌شود تنها پیمانکاران خصوصی در محل حاضر هستند و به این ترتیب یک هواپیمای آمریکایی به منطقه آمده و ورودی اصلی را بمباران می‌کند.
الکس به همراه سایرین وارد مقر روسی می‌شود و چندین مزدور حاضر در فضای باز و همینطور ساختمان‌ها را از پا در می‌آورد. درحالی که قصد خروج از تاسیساتی کوچک را دارند، گروهی از مزدوران از حضورشان باخبر شده‌اند. به محض باز کردن در، یک مزدور روی تاسیسات نور انداخته و یکی از نیروهای آمریکایی به نام سرجوخه دیویس را از پای در می‌آورد. بعد از درگیری با گروهی قابل توجه از مزدوران، الکس بالاخره به کار تیرباری که سرجوخه دیویس را کشت خاتمه می‌دهد.
کشتار مزدوران در حالی که به سمت انبار عقب‌نشینی می‌کنند ادامه دارد و بالاخره راه به انبار باز می‌شود. فضای داخل بسیار تاریک است و نیاز به چراغ قوه احساس می‌شود، اما در انبار هم تعدادی دشمن وجود دارد. بعد از مبارزه‌ای سخت با دشمنان در محیطی تاریک، الکس برق انبار را روشن می‌کند.
گروهبان هُیت متوجه می‌شود که آنها در حال کشتن نیروهای ویژه ارتش روسیه (اسپتناز) بوده‌اند. هُیت در تماس با لزول خواستار خروج از منطقه می‌شود اما لزول فرمان به ادامه ماموریت می‌دهد. تیم به بندرگاه رسیده و الکس از یک کیت آزمایش برای نمونه‌برداری از گاز شیمیایی موجود در کامیون‌ها استفاده می‌کند. با نمونه‌برداری مشخص می‌شود که کانتینرها شامل گاز کلر هستند.
به این ترتیب نیروهای آمریکایی سوار کامیون و دو جیپ می‌شوند. الکس سوار جیپ دوم شده و درحالی که می‌خواهند از مقر خارج شوند، کامیونی آتش‌گرفته از تپه به پایین می‌غلتد و جیپ جلویی را منفجر می‌کند. یک آرپی‌جی هم به سمت جیپ الکس شلیک شده و اتومبیل را چپه می‌کند. بعد از مدتی الکس به هوش آمده و سرخوجه رندالف در حال کشیدن او روی زمین است، اما خیلی زود او هم به همراه گروهبان هُیت و دیگر نیروها کشته می‌شود. الکس مردن هم‌قطارانش را تماشا می‌کند و دو شورشی نزدیک می‌شوند. یکی از آنها جسد نیروهای آمریکایی را بررسی کرده و به ارشد خود می‌گوید این‌ها آمریکایی هستند و نه روسی.
شورشی‌ها تصمیم می‌گیرند که با کشتن الکس، بیش از این اوضاع را وخیم نکرده و سریعاً همراه با کامیون از محل فرار می‌کنند. الکس در رادیو به لزول می‌گوید که سربازان کشته شده‌اند، گاز شیمیایی هم به سرقت رفته و نیازمند خروج اضطراری است. لزول می‌گوید که در حال پایش گروه عظیمی از نیروهای روسی است و خروج اضطراری به‌زودی میسر می‌شود.
با اتمام درگیری‌ها، لزول از چادر خارج شده و به کلنل نوریس اطلاع می‌دهد که ماموریت از این پس «بخش‌بندی» خواهد شد؛ به این معنا که نوریس دیگر صلاحیت پیشبرد آن را ندارد. نوریس این بحث را مطرح می‌کند که نیروهایش هنوز در روسیه گیر افتاده‌اند و نیاز به دخالت یک «نیروی واکنش سریع» (Quick Reaction Force) وجود دارد که با مخالفت لزول روبرو می‌شود. ژنرال لایِنز به سمت این دو آمده و نوریس را مرخص می‌کند تا با لزول حرف بزند. لاینز به لزول اطلاع می‌دهد که دولت کرملین تمام کانال‌های رفع اختلاف را تعلیق کرده، ناوگان ششم ایالات متحده در حال ورود به دریای سیاه است و با گم شدن سلاح‌های شیمیایی، شرایط به هیچ وجه مطلوب نیست.
لزول با کاپیتان جان پرایس تماس می‌گیرد که در حال سر هم کردن یک سلاح اسنایپر است. لزول به او می‌گوید که سلاح‌های شیمیایی به دست تروریست‌ها افتاده و آنها ممکن است در پاریس، نیویورک یا لندن باشند.
پیکدیلی (Piccadilly)
در لندن، گروهبان کایل گریک از سرویس هوایی ویژه بریتانیا همراه با گروهبان کراولی، مامور بروکس و مامور فاولر (مامورین تیم پشتیبانی مدنی سلاح‌های کشتار جمعی) در یک مینی‌ون نشسته و در ترافیک گیر کرده‌اند. فرمانده‌ی گریک که «رِیوِن» نام دارد به او اطلاع می‌دهد که خطر تروریستی به بیشترین مقدار رسیده و احتمال حضور چندین تروریست و بمب‌گذار و حتی وقوع اتفاقی وحشتناک وجود دارد. گریک از ریون می‌پرسد که اسنایپری در محل مستقر شده یا خیر و ریون می‌گوید که اسنایپرها عموم مردم را به وحشت می‌اندازند. ریون از گریک می‌خواهد که لندن را به یک منطقه جنگی تبدیل نکنند و کراولی از نبود نیروی پشتیبانی ناامید شده است.
